Jaren geleden had ik de kans om mij te verdiepen in oudheidkunde en sociale & culturele antropologie. Wat mij hier dreef was een nieuwsgierigheid naar het leven en de evolutie van de mens. Wie zijn onze verre voorouders, hoe leefden zij? Hoe organiseren zogenaamd primitieve gemeenschappen zich, en hoe zitten complexe samenlevingen in elkaar?

Mijn leven is een gestage zoektocht geweest naar antwoorden op de vraag: “Wie zijn wij en waar komen wij vandaan?” Maar ook: “Waar gaan wij naartoe en wat is mijn aandeel in deze queeste?” Na ontelbare omwegen van studie en onderzoek, reflectie en beleving, kwam ik toevallig terecht in een Eutoniecursus. Ik voelde meteen hoe bijzonder dit was.

Dankzij eutonie werd ik opnieuw verbonden met mezelf. Eutonie bracht mij van mijn hoofd naar mijn voeten, van mijn denken naar mijn zijn. Met eutonie hervond ik een verloren basis, en plots leken alle puzzelstukjes op hun plaats te vallen, alsof het altijd zo was geweest.

Na mijn eigen opleiding heb ik aan de Vlaamse Eutonie School de negende bijscholingscyclus geassisteerd. Met de rijke bagage die eutonie mij heeft gebracht, ga ik verder op mijn ingeslagen weg.

Als eutoniepedagoge werk ik vanuit mijn thuisbasis het Pajottenland. De eutoniesessies die ik begeleid richten zich tot iedereen die zijn levenskwaliteit wenst te verbeteren. Op vraag en in overleg geef ik ook cursus op verplaatsing.